Święty spokój duszy.
Wszystkim goniącym...
Dla spokoju swojej duszy
Człowiek skały grube kruszy
Stawia marmur w piękne wzory
Zapomina że jest chory
Bo w gonitwie, dobrobycie
Przed oczyma umknie życie
Jest w marmurze spokój duszy
Lecz nikogo on nie wzruszy.
autor
Skwarski Pol
Dodano: 2014-01-31 01:21:28
Ten wiersz przeczytano 782 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Refleksja która zatrzymuje.Pozdrawiam serdecznie
Zdecydowanie refleksyjny!
Szkoda właśnie, że stawiamy pomniki na cmentarzach a
nie w sercach!
Prawda to. Smutno, ale refleksyjnie.
zmusza do refleksji pozdrawiam