świtem...
W aureolę lekką, zwiewną
stroją się korony drzewa
na spotkanie dnia chcą wdziękiem
uradować serce nieba.
Niech czarują i mnie także
mgłą zalotną rozmarzenia,
ciszą rozczesaną światłem
pieśnią, co się myślom śpiewa.
autor
Maryla
Dodano: 2009-01-15 14:52:52
Ten wiersz przeczytano 887 razy
Oddanych głosów: 19
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Lirycznie, bardzo ładnie...
W tak pięknym krajobrazie, uczucia także pięknieją
radością. W Twoich wierszach nigdy nie brakuje im
lśnienia.
raduj dusze nieba bo tak zawsze trzeba plus
widziany świat przez Ciebie jest poezją Pięknie w
wierszu Pozdrawiam
Krótki ładny wierszyk - świt jest piękny z pewnością
każdy bo i jednak budzi życie i napawa
optymizmem..powodzenia
Piękny wiersz na dzień dobry,pozdrawiam.
Piekny romantyczny, wplątany w przyrodę pełną wdzięku.
Zapraszam do mnie ;). Pozdrawiam cieplutko :) duży +
Taki lekki, ciepły i z serca z pewnością pisany!