Symfonia

Jedno słowo ginące w trzepocie skrzydeł ptaków
W ich śpiewach, ich muzyce,
W muśnięciach pierzastych skrzydeł
Oddając się promieniom słońca.
Odległe szmery miasta dopełniają muzykę,
Pusta symfonia wyrażająca nutami życie
Zatacza cykl wraz z kolejnym uderzeniem dzwonu,
Z polany rozlega się refren zmierzchu,
Gwar miasta przeobrażający się nieustannie,
Wieczne tło dla muzyki świata przenikającej zmysły
Mieszająca się ze smutkiem i radością tętniącego życia
Ku zasłuchaniu w Symfonii Ciszy...

inspiracja: "Zdumienie" Jan Paweł II

autor

pkaminska

Napisany: 2007-03-25 Dodano: 2007-11-04 12:57:05

Ten wiersz przeczytano 656 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie