SZANUJMY TATUAŻE

piękny wiersz w hołdzie powstańcom.Poruszyłeś jakąś
strunę w moim sercu.Mój dziadek mnie nauczył ze kredo
to-Bóg ,Honor,Ojczyzna..i też był rocznik 20-ty.Tyle
krwi przelanej po to byśmy mogli teraz żyć w wolnym
kraju.szanujmy tatuaże.wybrzmiały syreny w
patriotycznym ukłonie poległym w walce o
Polskę.Wzruszający wiersz.pozdrawiam.

serc
szanujmy tatuaże
trzy magiczne słowa

Bóg Honor i Ojczyzna.

Ze wzruszeniem przeczytałam. Pozdrawiam.

Tylu tych młodych, odważnych ludzi zginęło za Polskę,
ale na pewno o inną walczyli : (

ciekawie napisany wiersz nasączony patriotyzmem - To
ONI tworzyli historię
pozdrawiam

Herosi

Cóż można tu powiedzieć są jeszcze Oni, którzy
Tworzyli historię, o której nam nie wolno zapomnieć?
Wspaniali jak i nasza Ojczyzna…
Motylku, tak masz rację Bóg, Honor i Ojczyzna słowa,
które często są zapominane…

Pozdrawiam bardzo serdecznie i jak zawsze z
uśmiechem:)

Pomilczę. Łza w oku...
Pozdrawiam Motylku:)

Bardzo ładna melancholia

"Czerwona zaraza" Józef Szczepański

Czekamy ciebie, czerwona zarazo,
byś wybawiła nas od czarnej śmierci,
byś nam Kraj przedtem rozdarłwszy na ćwierci,
była zbawieniem witanym z odrazą.

Czekamy ciebie, ty potęgo tłumu
zbydlęciałego pod twych rządów knutem
czekamy ciebie, byś nas zgniotła butem
swego zalewu i haseł poszumu.

Czekamy ciebie, ty odwieczny wrogu,
morderco krwawy tłumu naszych braci,
czekamy ciebie, nie żeby zapłacić,
lecz chlebem witać na rodzinnym progu.

Żebyś ty wiedział nienawistny zbawco,
jakiej ci śmierci życzymy w podzięce
i jak bezsilnie zaciskamy ręce
pomocy prosząc, podstępny oprawco.

Żebyś ty wiedział dziadów naszych kacie,
sybirskich więzień ponura legendo,
jak twoją dobroć wszyscy kląć tu będą,
wszyscy Słowianie, wszyscy twoi bracia

Żebyś ty wiedział, jak to strasznie boli
nas, dzieci Wielkiej, Niepodległej, Świętej
skuwać w kajdany łaski twej przeklętej,
cuchnącej jarzmem wiekowej niewoli.

Legła twa armia zwycięska, czerwona
u stóp łun jasnych płonącej Warszawy
i scierwią duszę syci bólem krwawym
garstki szaleńców, co na gruzach kona.

Miesiąc już mija od Powstania chwili,
łudzisz nas dział swoich łomotem,
wiedząc, jak znowu będzie strasznie potem
powiedzieć sobie, że z nas znów zakpili.

Czekamy ciebie, nie dla nas, żołnierzy,
dla naszych rannych - mamy ich tysiące,
i dzieci są tu i matki karmiące,
i po piwnicach zaraza się szerzy.

Czekamy ciebie - ty zwlekasz i zwlekasz,
ty się nas boisz, i my wiemy o tym.
Chcesz, byśmy legli tu wszyscy pokotem,
naszej zagłady pod Warszawą czekasz.

Nic nam nie robisz - masz prawo wybierać,
możesz nam pomóc, możesz nas wybawić
lub czekać dalej i śmierci zostawić...
śmierć nie jest straszna, umiemy umierać.

Ale wiedz o tym, że z naszej mogiły
Nowa się Polska - zwycięska narodzi.
I po tej ziemi ty nie będziesz chodzić
czerwony władco rozbestwionej siły.


ppor Józef Andrzej Szczepański, pseud. "Ziutek" (ur.
30 listopada 1922 w Łęczycy, zm. 10 września 1944 w
Warszawie) – polski poeta, powstaniec warszawski,
żołnierz batalionu Parasol Armii Krajowej.

Bóg, Honor,Ojczyzna, ale pięknie,ja chromole...
dam sobie wytatuować na czole.
Pozdrawiam serdecznie

masz rację szanujmy, bo niektórzy zawłaszczają dla
własnych idei, pozdrawiam

poruszający hołd...też chylę czoło. Pozdrawiam

Pięknie Motylku, wzruszyłam się, chylę czoło!
Pozdrawiam Cię serdecznie

Oddaję Hołd

Bardzo ładnie:)pozdrawiam