w szarej otchłani

Wpaść w deszcz lepiej niż pod rynnę.

Pobudza zmysły taki wiersz.

Potrzeba drugiego serca otwartego na miłość, żeby
obudzić motyle i spełnić marzenia o najpiękniejszym
uczuciu na świecie.
Z podziwem wiersza, ślę serdeczności :)

Wolny duch dziękuje
Seth88 milo mi to słyszeć
Anna dziękuje
@krystek dziękuje
Joviska dziękuje
Annna będę budzić motyle jeszcze trochę
Twoje oczy dziękuje
Milly na pewno tak będzie że się zbudza motyle
Dziadek Norbert pożegnałam zimową aurę i witam wiosnę
obudzę motyle dziękuje
Krzemanka dziękuje za korektę
Tsmat dokładnie tak
Larisa dziękuje masz racje nosimy w sobie taką szarą
otchłań
HalszkaM dziękuje
Sisy dziękuje
Sotek dziękuje
Pozdrawiam serdecznie:)

Rozbudzający wyobraźnię przekaz wiersza potrafi
wprowadzić czytelnika w przyjemny melancholijny
klimat.
Pozdrawiam
Marek

Ale piękny ten wiersz! I jakoś bardziej dla mnie
smutny w odbiorze albo melancholijny. Cudny naprawdę!
Pozdrawiam serdecznie :)

Mnie również bardzo podoba się Twój wiersz. Myślę, że
zyskałby po wprowadzeniu zmiany zaproponowanej przez
Krzemankę.
Pozdrawiam Cię serdecznie :)

Piękny wiersz!
Porusza i to bardzo.
Nosimy w sobie taką szarą otchłań...
Serdeczności przesyłam

Witaj
No niech w końcu motylki sobię latają.
Nie tylko te na łąkach.
:)))
Pozdrawiam

*na zmianę

Odbieram w klimacie smutnym tę próbę oderwania się od
szarej rzeczywistości, choć jest nadzieja a zmianę (w
motylach). Co myślisz o zmianie "spoglądając" na
"spogląda"? Miłej niedzieli Kiko:)

Pożegnaj zimową otchłań, powitaj wiosnę,
obudzi motyle, życie będzie radosne...
Bardzo fajny, lekko smutny wiersz Dominiko,
serdecznie pozdrawiam życząc miłej niedzieli :)

Idzie wiosna...to i motyle z pewnością się zbudzą.
Pozdrawiam :)

Ciepła melancholia...
Poezja:)*

To obudź te motyle.
Niech będą- tylko te kolorowe.

Pięknie Kiko :) Poruszyłaś
Pozdrawiam ciepło