szarością otulona

szarością otulona
na brzeg wyrzucona
szaleńczym spojrzeniem zaglądam w cień Twojej duszy
by Twój lęk i krzyk zdołać zagłuszyć

przedzieram się wtulając w Twe serce
zaklinam zło jako świata mordercę
zewsząd słyszę niemy głos
i przestaję wierzyć w swój szczęśliwy los

chłonę każdy pusty dźwięk
z zewnątrz Ciebie dosięga mnie prawdziwy jęk
opętana, zła, szczęśliwa –
taka teraz jest ta miłość mściwa

świat ten pełen jest już pusty
wciąż narzeka nie mogąc znaleźć ukojenia i rozpusty
każdy kłamie, rani i pożera
a niewinna twarz z litości i rozpaczy umiera

chwyć mą rękę póki czas
nim opadnie na nas śmierci głaz
spójrz z litością i rozpaczą ten ostatni raz
bo opada na nas czarny kamień – śmierci głaz

może kiedyś dowiem się dlaczego...

autor

Silence...

Napisany: 2008-08-12 Dodano: 2008-08-13 11:38:08

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie