Szatan

W swej czarnej odchłani

Ma ogromną pieczarę

Przepełnioną złem

I bezkresnym smutkiem



Nie ma przyjaciół

Jest jedynie złowrogim kusicielem

Nieocenionym w swym okrucienstwie

Które jest jego odbiciem w lustrze



Sprowadza ludzi na drogę

Porośniętą chwastami

Zamienia ich życie w bezsens

Przegraną talię kart



A oni nie widząc tego

Biegają na bosych stopach

Po problemach życia

Porzucając wyrzuty sumienia



Zdeptują słowa i przykazania

W Biblii zapisane

Które kiedyś były

Ich najcenniejszym sacrum



A gdy umierają

Szatan zdejmuje im

Różowe okulary obłudy z oczu

I ukazuje ich prawdziwe życie



A później zabiera ich dusze

Daleko, jeszcze dalej

Do najstaszniejszych czeluści

Piekła bezkresnego...



Warto było mu ulec?

autor

ala.wieści

Dodano: 2007-06-03 19:04:23

Ten wiersz przeczytano 1514 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie