Szczęście
Miliony trudnych skrawków dni
rozrzuconych z impetem
niczym gwiezdny pył
zniewalającą szarością
osaczają mnie
Nie!!
Po omacku
na kolanach
pełzając w tęsknocie
żalu i łzach
od nowa
niczym puzle z drobiazgów
uparcie
składam Cię
szczęście me
autor
pozytywnie zakręcona
Dodano: 2011-04-25 20:31:12
Ten wiersz przeczytano 432 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Konsekwentnie po trochu i da się:-)
Trzeba uparcie składać życie tak długo aż powstanie
to, na co każdy człowiek zasługuje - szczęście.