Szczęście jak motyl
Wiersz utkany do obrazu - dyptyku pani Elżbiety Mozyro "Szczęście jak motyl"
Dookoła pustka, czarna otchłań.
Twe imię to trud, znój i nieszczęście.
Wszystko jest nie do zniesienia.
W zamknięciu, w osamotnieniu
Krzyczysz, wołasz,
Prosząc tylko niebo o pomoc.
I nagle … zauważasz, że
… Odpływają ciemne chmury,
… Odchodzą ciemności,
… Rzeczywistość zmienia kolory.
Któregoś dnia
… Uśmiechasz się do świata,
… Nieśmiało otwierasz rękę,
… Sfrunęło do Ciebie orzeźwienie.
Z kolorowym motylem
Przyszło życie,
Wróciła nadzieja na dobro.
Otwierasz drugą dłoń.
Chcesz przyjąć ten dar.
Pragniesz podziękować.
… TO SZCZĘŚCIE
Komentarze (2)
"..Szczęścia należy pragnąć..bo do pragnących
przychodzi.." tu: przylatuje.. M.
Szczęście jest jak motyl, piękne, przylatuje, ale też
odlatuje.