Szkoda czasu
Szkoda czasu by marudzić,
szukać ciągle dziury w całym
jakąś mrzonką wciąż się łudzić,
podciąć skrzydła snom wspaniałym .
Lepiej życie wziąć na klatę,
przeciwnościom stawić czoła,
nie użalać się nad światem,
by mieć wiecznie tylko doła.
Wśród zieleni biegać boso,
chłonąć wiatru tęskne granie,
usta pieścić ranną rosą,
nago spać w pachnącym sianie.
Poczuć żar kochanych dłoni,
w łagodności spojrzeń tonąć,
zmysłów bieg jak rączych koni,
w skórę absolutnie wchłonąć.
Życie przecież nie paskuda,
fiołki wciąż mają finezję,
trzeba dłońmi rzeźbić cuda,
zmieniać sercem świat w poezję
Komentarze (12)
tak to prawda - dobra rada nie marnujmy naszego jakże
cennego czasu
Dziękuję za te słowa, ja łapię ciągle doły.
Twój wiersz, to taka recepta dla mnie.
Pozdrawiam:)
Tak, "szkoda czasu", ucieka jak szalone, wiec zycie
,trzeba przezyc:)) Ladny wiersz. Pozdrawiam cieplo.
Zmieniać sercem... Ładnie to ujęłaś. Wszystko można
zmienić sercem.
Pozdrawiam :)
Piękny, prawda "Szkoda czasu by marudzić,
szukać ciągle dziury w całym". Cieplutko pozdrawiam
pięknie i prostolinijnie cudowne przesłanie Carpe Diem
pozdrawiam cieplutko
Witam. Masz rację, że szkoda czasu, Temat super ujęty,
jestem pod wrażeniem, przeczytałam z przyjemnością.
Pozdrawiam.
Wśród lamentów i narzekań,
piękno życia nam ucieka!
Pozdrawiam!
jestem jak najbardziej za :-) właśnie tak trzeba :-)
Życie samo podpowie, że do tego (o czym piszesz)
trzeba mieć końskie zdrowie.
tak nago spać w kopce siana
przecież ono mnie podrapie chyba ,że zawine się tam w
koc...
zabieram sobie fiołeczki i idę na kawe:)
a Tobie zostawiam uśmiech i cieplutkie pozdrowienia:))
Pozytywne, optymistyczne przesłanie z Twojego wiersza
zabiorę sobie pod poduszkę razem z finezją fiołków,
które bym trochę przesadziła/ magdo:)/Dobranoc:)))