Sztorm
W sercu smutek tkwi,
w oczach żal się szkli.
Skończył się ostatni bal,
miłości naszej czar.
Do przystani nie dobił okręt,
zatopił statek szkwał.
Nie przeżył żaden moment,
nie został w sercu żar.
Ostatkiem sił ocalał,
pozostał w oczach blask.
Lecz co mi po tym blasku,
kiedy już nie ma nas.
autor
Ataga Aleib
Dodano: 2009-04-10 14:26:25
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Skończył się bal czy tylko orkiestra ma przerwę?
Burzliwe rozstanie po prostu, zostali tylko
rozbitkowie na dwóch oddalonych od siebie wyspach. Ale
blask może jeszcze się przydać, wyspa nie jest
bezludna.
...okręt nasz płynie nadal /
sami nie wiemy gdzie /
łajba choć potrzaskana /
jeszcze kołysze się /
za sterem nie stoi nikt /
wokół szaleje noc /
sztorm ciszą nadciąga /
malując w spojrzeniach mrok...
Mówią kiedy miłość odchodzi nie zatrzymuj jej siłą.
Trzeba to po prostu przeżyć.
.bardzo przejrzysty wiersz, gdy go czytam przypomina
budowa piosenke, tyle ze bez refrenu:) Plus
Czyż nie paradoksem jest, że najpiękniejsze wiersze
powstają w najokropniejszym smutku? Pozdrawiam
serdecznie, +
Rozstania są przeważnie smutne i takie są wtedy
wiersze.