Sztorm życia
Jak łódź wśród sztormu
Tak ja przez życie
Idę niespokojnie
Wstając wciąż oświcie
I co dzień zadaję to samo pytanie -
Czy w końcu utonę? Czy ten sztorm ustanie?
Jak łódź wśród sztormu
Tak ja przez życie
Idę niespokojnie
Wstając wciąż oświcie
I co dzień zadaję to samo pytanie -
Czy w końcu utonę? Czy ten sztorm ustanie?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.