sztucznie

Starasz się uchylić rąbka nieba,
Szukasz gwiazdek spadających
Wkładasz całe serce
Dajesz siebie

Jesteś sam, kołyszesz się na wietrze
Po ulicach miast
Mimo płaczu, dajesz uśmiech
Jesteś zawsze i wszędzie

Każdy Cię mija, obojętnie
Tak już jest
Nie liczy się z żadnym krokiem
Na nic puste słowa

Widzisz jak wiele jesteś wart
Jak zabawa zmienia się w rutynę,
Której jesteś sztuczną marionetką
Bo nie możesz płakać.

Na współczucie brak miejsca.
Niewidoczne staje się nieosiągalne.
Błądzisz sam po zakamarkach duszy
Zastanawiając się, gdzie popełniłeś błąd.

Chwile zatracenia, dziś jesteśmy różni.

autor

kasia_victor

Napisany: 2008-05-28 Dodano: 2008-05-27 10:47:49

Ten wiersz przeczytano 469 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie