Sztukmistrz J.K.

Sztukmistrzu!Do Ciebie ma pieśń
niesiona powiewem wietrzyku
szybko natura pozwala mi ją nieść
na każdym swym patyku
na każdym proporczyku

Podziw budzisz wielki i żar w mym umyśle
Bo Tyś ideałem twórczości
do mogiły Ci skromny ten utworek śle
będziesz wtem miał astralnych gości
otoczą Twoje kości

Piosnka ta człowiekowi nie bóstwu pisana
przecież niedawno słuchałam Twego śpiewu
lecz żywa z Tobą chwila nie będzie mi już dana
dzięki Tobie nie mam już gniewu
nie sadzę w sercu złego krzewu

Nauka i pociecha od Ciebie niesiona
dźwięk Twej gitary i runęły mury
na lepsze chyba ludzkość jest zmieniona
to czas kolejnej tury,
lecz nic nie skleji dziury

J.K. za jego twórczość.

autor

KWAPA

Dodano: 2006-01-13 08:38:31

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Wrogi Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie