Szuflada
Łamiąc przewrotnie własne zasady,
które sam sobie niegdyś narzucił
zajrzał poeta do swej szuflady
po czym osłupiał i się zasmucił.
A że dziś więcej nie miał nic w planie,
zaczął więc czytać kartka po kartce,
przy czym zdziwiony był niesłychanie
jak to się zdarza po drugiej ćwiartce.
Przy trzecim wierszu co bez tytułu
był zapisany ręką estety
pytał, sens łowiąc w kałuży mułu,
co też myślałem pisząc te bzdety?
Czy to o wojnie, czy o miłości,
pasuje nawet ciut do tęsknoty?
Szarpiąc na głowie włosy ze złości,
sprawdzał czy suche jeszcze galoty.
Tu się opieram na gwiezdnym pyle.
Zawsze tak piszę kiedy mam w czubie.
A tu suszone gryzę daktyle,
fakt, ja daktyle nadzwyczaj lubię.
A tutaj koty dwa na księżycu?
To chyba mleka mi się zachciało,
gdy pomyślałem o Cześki cycu
i dalej mleko już się rozlało.
Ale opierać się o brzeg marzeń?
Lub w siatkę łapać twoje oddechy?
Na jeden wieczór zbyt wiele wrażeń,
to są najpewniej młodości grzechy.
Co ja myślałem? A gdy zapyta
o to czytelnik gdzieś na spotkaniu?
A jak to jeszcze będzie kobita,
i krzyknie, kłamiesz perfidny draniu?
Muszę dokleić więc wyjaśnienie
pod każdym wierszem czcionka niedużą.
Tom pisał kiedym miał zatwardzenie,
a to gdy siadłem na kolec z różą.
Już się nie trzeba drapać po głowie
dumając, co też mnie tak pogięło?
Oraz czytelnik każdy się dowie,
cóż autor myślał pisząc swe dzieło.
Gminny Poeta
Komentarze (20)
Trochę o zasadach- warto je mieć- chociaż to się nie
opłaca.
Warto być sobą- we własnych butach chodzić.
I nie przymykać oczu i nie robić wedle zasady- Panu
Bogu świeczkę, a diabłu ogarek.
Fajne. I przepraszam za takie przemyślenia.
Zostawiam glos:-)
Wierszyk powstał na kanwie własnych doświadczeń choć
głównie piszę w taki sposób by treść była czytelną na
pierwszy rzut oka to i mnie zdarza się zdziwienie i
pytanie czy to moje wypociny. Sądzę że ci co piszą
inaczej mają z tym więcej problemów i właśnie wiersz
jest o tych nieporozumieniach. Pozdrawiam czytelników.
Niesamowity Jesteś,
z ogromnym uśmiechem,
podobaniem,
pozdrawiam serdecznie:)
W szufladach poetów skryte są różne przemyślenia,
czesem od początków twórczości. Bywa, że czytając je
po latach myślimy; ależ ja byłem wierszokletą. Na
szczęście liczy się to co jest teraz, przy czym
myślenie nadal aktualne.
Pozdrawiam.