Szukał szczęścia na tej ziemi

Polną dróżką idzie człowiek
przeszedł góry rzeki las
i nie spostrzegł nawet kiedy
tamten mu upłynął czas

Szukał szczęścia na tej ziemi
Bóg nie dla mnie o już nie
i tak nic tu się nie zmieni
bo z Nim mi naprawdę źle

Świat otworzył przed nim wrota
nocne kluby szczęścia moc
kochać Boga to głupota
lepiej tę szaloną noc

I cóż dzisiaj pozostało
z tych rozwiązłych dawnych dni
Boże co się ze mną stało
proszę pomóż dzisiaj mi

Pomóż mi zbudować duszę
tamtej nie chcę z nią mi źle
tej kajdany zerwać muszę
Jezu ratuj proszę mnie

Nawet żebrak jest bogatszy
bo czyściejsze konto ma
Boże pozwól najłaskawszy
by w nią tchnęła łaska Twa

Nie poczytaj Panie tego
co w mym życiu było złe
przyjmij mnie jak syna Swego
traktuj jako dziecko Swe

Wiem że mogę liczyć Panie
na Twą dziś pomocną dłoń
usłysz proszę me wołanie
i Swe serce ku mnie skłoń

autor

joanna 53

Napisany: 2022-08-03 Dodano: 2022-08-03 15:06:00

Ten wiersz przeczytano 756 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie