SZUM CISZY

Kroczyła otchłanią smutku

A wiatr rozwiewał jej gęste

Lśniące włosy.

Ziemia uginała się pod ciężarem

Dudniącego serca

A jej smukłe ciało płynęło

Wśród blasku zachodzącego słońca.

Na jej twarzy wyryte było cierpienie

Powracające wraz ze wzburzoną

falą.

Tylko morze znało jej tajemnice.

Mogła godzinami siedzieć

I opowiadać mu o swej

Kolejnej porażce.

Ono ją rozumiało.

Nigdy nie robiło wyrzutów

Ale też nigdy nie umiało doradzić.


….odpowiedzią była jedynie …


- MARTWA CISZA !!

autor

Ages

Dodano: 2005-04-10 20:50:38

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie