Ta co odbiera zycia

Idzie ta- co ciemnośc ma pod sobą
Pani, która wiecznym snem nas darzy
Od wieków skazana na samotność,
Otoczona jedynie wyjącymi duszami
blagającymi o pięc minut życia.
Nikt nie poda jej pomocnej dłoni,
nie weźmie połowe ciężaru na swoje barki.
Czy kiedykolwiek ktoś powie jej kocham?czy przytuli? a może pocałuje?
Nie bo to ona jest tą- co na ustach składa ostatni pocałunek

autor

kreatura

Dodano: 2007-02-17 18:01:26

Ten wiersz przeczytano 441 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie