TA przeszłość, co była...

Ta przeszłość, co była,
Nie wróci już więcej.
Jak dłonie dziecka, urosła na miarę,
Dorosłego człowieka.

Chciałabym…
Zobaczyć jej twarz,
Obejrzeć się do tyłu.
Zobaczyć, co działo się kiedyś we mnie.

Tak chciałabym, by czas pozwolił mi wrócić na chwilę,
I znaleźć drogę do szczęścia, co będzie.
By już nie znaczył mi twarzy więcej,
I pozwolił wolno cieszyć się życiem.

Ta przeszłość, oczy zwrócone w głąb siebie,
A w sercu nikt na mnie nie czeka.
Każdy z Nas patrzy już w inną stronę,
Ma jednak oczy pełne wewnętrznego życia.

M.Wityńska.

autor

Mariola Wityńska

Napisany: 2006-12-28 Dodano: 2006-12-29 00:02:38

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 33

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie