Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Tajemnice ludzkich serc

Zgubiłam się, nie wiedząc co to śmiech,
straciłam blask, oczu ciepły lek.
Zamieniłam się, w twardość górskich skał,
nie czując już, jak smakuje wiatr.

Słone łzy płynęły po policzku mym,
obojętności ręką ocierałam smutku płyn.
Ciało me bez duszy snuło się,
po pustych korytarzach ludzkich serc.

Bez czucia w dłoniach, dotykałam cierpienia,
bez wiary w oczach, pragnęłam zapomnienia.
Biegnąc gdzieś, omijając ścieżki marzeniami rozlane,
po trasach, autostrady kamieniami usłanej.

Tajemnicę tajemną, chowałam w czeluściach serca.
nie odkrywając się, by nie doznać poranienia.
Zdziwaczała w oczach ludzkich okularów,
z sekretem, do siebie skrywanego żalu.

autor

Ataga Aleib

Dodano: 2009-04-15 13:31:53
Ten wiersz przeczytano 459 razy
Oddanych głosów: 14
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (3)

jaworek jaworek

Czasem trzeba się wykrzyczeć, chociażby pisząc wiersz.

poniwiec poniwiec

Wiersz jest napisany w czasie przeszłym. Co więc
dalej? Może trzeba wyciągnąć wnioski?

Kiga Kiga

Takie już są tajemnice w ludzkich sercach schowane -
pozdrawiam

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »