tak bardzo pragnę

w złoto srebrnych kroplach
porannej rosy
widzę ciągle
wspomnień odbicie
w koktajlowym zapachu ogrodu
zatapiam zmysły

pod przymkniętymi powiekami
wciąż oczu twoich widzę blask
myśli uciekają
na uwięzi
utrzymać ich nie mogę

poproś więc do tańca
gdy zagrają naszą melodię
poproś gdy Al Bano zaśpiewa

pragnę przytulić serce do twojego
splątać dłonie
wyciszyć strach
i płynąć na fali marzeń

pragnę pozrywać wszystkie kajdany
i tak wtulona w ciebie
żyć
tańcząc
aż dzień mnie obudzi
tak bardzo pragnę

autor

Sabina Gancarz

Napisany: 2016-06-02 Dodano: 2016-07-10 14:40:18

Ten wiersz przeczytano 1672 razy

Oddanych głosów: 43

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie