Tak nierealnie...
Kim jesteś?
Nie wiem...
Po co jesteś?
Nie wiem...
Żyjesz?
Nie wiadomą egzystencją...
Dlaczego?
Nie wiem...
Wiesz, co to miłość?
Wiem...
Zaznałeś jej?
Ona tylko boli...
A kogo kochałeś?
Moje wyobrażenie...
Co się stało?
Zdradziło mnie...
Jak?
Okazało się nierealne.
Kim jesteś?
Nie wiem...
Kim jesteś?!
Nie wiem...
Kim jesteś?!!
Niewolnikiem własnych marzeń...
Bo przecież każdy da się zwieść eterycznemu życiu...
autor
sylfchuck
Dodano: 2008-07-13 21:43:51
Ten wiersz przeczytano 531 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
niewolnikiem własnych marzeń każdy jest :-)
ciekawy wiersz...
brzmi jak seans psychoanalityczny... coś zatrzymuje
przy tym wierszu, ale jak na mój gust za dużo
wielokropków :)