Taka moja...
Wspomnienie budzi jakiś żal,
że nie starałem się jak trzeba,
bo tylko ono mi zostało,
po czasie, kiedy spadłaś z nieba.
Na całe szczęście pamięć żywa
znalazła w sobie miejsce twoje,
kiedy wspomnienie gardło ściska
patrzę na zdjęcie, gdzie we dwoje.
Ten żal zostanie już na zawsze,
ale też radość ze spotkania
i to co razem przeżyliśmy,
nie chcę pamiętać pożegnania.
Zachowam zapach i smak ust,
bliskość, dotyku śmiałe gesty,
chwile, gdy byłaś taka moja,
smutek i radość, uczuć sprzeczność...
Komentarze (17)
Świetna refleksja związana z Miłością, pozdrawiam :)
Zawsze jest pięknie gdy coś Nas ubogaca, dziękuję Weno
:)
szkoda, bo mogło być pięknie
ale wspomnień nie da się zakłamać
ciekawy wiersz
miłego dnia :)
Witaj Krzychno, ale one Nas też ubogacają...
Pozdrawiam serdecznie :)
Witaj Zenku:)
Aż szkoda,że takie wspomnienia mamy:)
Pozdrawiam:)
Witaj Broniu, dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam cieplutko :)
Żebyś wiedział, najgorsza jest tęsknota. Pięknie ja
opisałeś. Pozdrawiam.
WItaj Tereniu, dziękuję i pozdrawiam :)
Wspomnienia smutne i piękne...
Witaj Dorotko, dziękuję serdecznie, pozdrawiam
cieplutko...
aż mam serce zaciśnięte... bardzo poruszający wiersz
Filutek82, dziękuję za odwiedziny i komentarz.
Pozdrawiam
Zenon
Ostatnia strofa jest bliska moim odczuciom.
Tęsknota potrafi dodać skrzydeł, ale ma też zapas
ogromnego bólu, który nie mija latami.
Pozdrawiam.
Dziękuję Aniu, pozdrawiam cieplutko :)
ładna melancholia- wspomnienia są częścią życia