***(taka zwyczajna kobieta...)
mówili o niej
piękna
piękne oczy
i usta
do całowania stworzone
włosy
jak heban
nawet w loki ułożone
paznokcie
maliną skropione
ubrana w wanilię
kroczy
w nocy
we śnie
tylko wtedy tańczyć chce
tylko wtedy kocha czule
nie wstydzi się
i przyciąga zapachem
i pociąga zachwytem
otwiera swe oblicze
mówi tajemnice
pochylona nad istnieniem
taka zwyczajna kobieta
.
.
.
ja
Komentarze (4)
na pewno to nie jest zwyczajna kobieta
Piękna , tajemnicza kobieta. Dobry wiersz
Zwyczajna, niezwyczajna. Tajemnicza na pewno.
Po twoim opisie się zastanawiam czy ona naprawdę była
zwykła.