taki kubek w rosole

Piękny wiersz. Te krople deszczu płaczą, kiedy
jesteśmy samotni...
Pozdrawiam serdecznie :)

Ciekawie, choć w moim odbiorze klimat raczej smutny
(przy braku porozumienia).
Miłego dnia:)

to koło samotności daje czasem popalić.

A ona tak bardzo szybko stygnie.
Te koty na rondzie.
Zamyśliłam się- dziękuję.

Ładnie opowiadasz o samotności :-)

Trudno wyrwać się z koła samotności. Pozdrawiam
serdecznie:)

Świetny tytuł

Pięknie :-)