Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Taki paschał

Karuzela kręci się
kręci karuzela - strzela w niebo
pod murami zdradzonego świata

Kręcą, kręcą się getta
całego globu
wśród skocznej muzyczki
U-ha-ha
u-ha-ha

Nigdy więcej
Nigdy więcej
podskakuje, podryguje
złudne i zwodnicze
jak miłość sprzedajna
jak świt w zbombardowanym nocą mieście

u-ha-ha
u-ha-ha

nigdy więcej - nieprawdziwe
jest
jak nieprawdziwe jest
na zawsze
jak - na wieki wieków

jak saecula i saecularum

Podryguje saecula
Podskakuje saecularum

Galileusz ubrany w białą koszulę
klęczy i słucha idiotów, przystrojonych w złoto
Puszcza muzyczkę z patefonu wieków
Pan Strzelniczy
Rozstawia swój kramik

Można ustrzelić butelkę wina, pluszowego słonika
Świeżutkiego Ukraińca albo czekoladowego Bambo
wprost z Somalii, Angoli, Rwandy
Można walić śrutem, w kaczki z płyty wiórowej
co przesuwają się, jak taśmociąg wspomnień
o spalonych na stosie, o Campo di Fiori
gdzie kosze kwiatów, rozstawiają przekupnie
"I chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę" (1)

Więc, drepcze Ojciec Święty
tego roku
trochę, jak postrzelona kaczka
wokół placu z obeliskiem Kaliguli
Myśli o Giordano Bruno
wącha kwiaty i ściska ręce
a kwiaty są z Holandii
jak dragi
pod moją klatką schodową
I jeżeli
urodziłeś się z zespołem Downa
masz większe szanse, że uściska cię papież
twoje szanse, w sensie ogólnym - są mniejsze
ale, ta akurat - wzrasta
Albowiem, chrześcijanin
ma oczy rozpalone nadzieją
28 stopni schodów
do Poncjusza Piłata
Czy to wystarczy, by połączyć nasze losy?
Gdy w telewizji ludzkie ciała
jak chwasty w kompostniku
na PRL-owskiej działce
Jakież obmyje je Mandatum?
Jakaż prosta prawda?
Co z ludźmi co zniknęli
Co umilkli jak śpiew drozda
milknie w lipcu

Jaki paschał
Jaki paschał zapalić nam trzeba
Jaki paschał
Jaki paschał rozświetli na powrót
te mroki?...

1. Psalm 23

Dodano: 2022-04-21 01:09:19
Ten wiersz przeczytano 2793 razy
Oddanych głosów: 21
Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Świat Okazje Wielkanoc
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (25)

Isana Isana

Ciekawy przekaz z wiersza płynie i skłania do zadumy.
Pozdrawiam

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

No, cóż... Będzie naprawdę ciężko, bo to nie jakieś
tam mroczki, tylko cyniczna, zgęstniała ciemność. I,
paradoksalnie, to ciemność najjaśniejszego dnia (coś
chyba o tym wspominałem w komentarzu pod Twoim
poprzednim wierszem).

I, niestety, jak na początku, teraz i zawsze - nie
brakuje idiotów, władających złotą pustką... Idioci,
bo myślą zazwyczaj tylko o sobie, o tu i teraz, ale
idioci makiawelscy i obliczeni. Wyrachowanie i
hipokryzja bez granic...

Prawda mierzona wagą złota lub magiczne kłamstwa...
Jeden pies.
Rozdwojone jęzory. Jedna część pytluje o miłości i
pokoju, druga tonie w wojennej gardzieli. A grzech
radośnie łopocze czarnymi skrzydłami nad polem
bitwy... Wściekłe wichry jednak nie wieją z
niebieskiego królestwa, spod JEGO zmarszczonych
brwi... Napędza je pieprzona szlachta tej Ziemi...

No, dobra, wystarczy, bo się za mocno nakręcę i wq...
;-)
Ale Twoje Wiersze zawsze prowokują do wielu
refleksji... I to chodzi!

A w ogóle wstyd mi, że jeszcze tutaj nie byłem... Ale
w końcu dotarłem! :-)

U Ciebie, jak zawsze - Poezja.

Pozdrowionka serdeczne :) Kłaniam się.

BordoBlues BordoBlues

Wiersz, a raczej proza poetycka pełna niuansów i
dygresji. Napisać wyczerpująco, o czym mówi i co
zawiera - raczej nie sposób. Można natomiast skupić
się na nastrojach, które przekazuje autor. Te nie są
bynajmniej optymistyczne, delikatnie mówiąc. To, co
mnie najbardziej uderza, to deprecjonująca się wartość
ludzkiego żywota jako jednostki i moralności świata
rozumianej globalnie.
Kręcą się getta, a ludzkie ciała jak chwasty w
kompostowniku.
Gorzkie.
Pozdrawiam serdecznie. :):)

Twoje oczy Twoje oczy

My kręcimy się wraz z nią...

Sotek Sotek

Dobrze ujęte życiowe kwestie.
Wierz skłania do refleksji nad naszym życiem.
Pozdrawiam
Marek

Szczerzyszczynsky Szczerzyszczynsky

nie wiem...
z jednej strony to jak gra ze śmiercią w szachy, jak z
filmu Bergmana. Wiadomo że przegrany, a podejmuje grę.

Jak tragedia grecka, wiodąca do
Pust wsiegda budiet sołnce...pust wsiegda budu ja...
budu właśnie ja, nie żaden ty albo ktoś inny.
ot takie identity

wójt wójt

I ja zaśpiewałem kiedyś Exsultet! Pozdr. gorąco, Józef

Kazimierz Surzyn Kazimierz Surzyn

Wymowne, poruszające wersy, liczą się interesy,
pieniądze, co innego się mówi, a co innego robi, tak
trudno dobru pokonać zło w wielu kwestiach, w
zamyśleniu, pozdrawiam serdecznie.

irys irys

Ludzie tworzą ten świat i oni zawodzą na całej linii.

Mily Mily

Podoba się.
Miłość nie jest sprzedajna, gdy boska...
A świętość to teraz chyba w mamonie się objawia ;)
Pozdrawiam :)

Babcia Tereska Babcia Tereska

Cała prawda o tej hipokryzji świata.

Pozdrawiam

jastrz jastrz

Dobry wiersz. Dzięki wojnie obłuda stała się bardziej
widoczna. Papież Franciszek zachowuje się wobec
Ukraińców podobnie, jak JP II wobec księży głoszących
"teologię wyzwolenia". Tylko, że tamto zaniechanie nas
tak bardzo nie raziło...

Pan Bodek Pan Bodek

Gorzka prawda o swiecie plynie z wersow.
Oryginalnie, poruszajaco napisane.
Potrafisz.

Pozdrawiam serdecznie. :)

bronislawa.piasecka bronislawa.piasecka

Bardzo interesujący wiersz, nigdy więcej wojny.
poruszający. Serdecznie pozdrawiam.

mariat mariat

Jedno na tym świecie jest niezmienne - żądza pieniądza
i nieśmiertelna pazerność.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »