Tamten kulig

Las sam udekorował się na święta pokrywając śniegiem drzewa jak puchową, lekką pierzynką, szyszkami zwisającymi zmysłowo na ciężkich gałęziach, owocami jarzębiny wyglądającymi niby czerwony deser ozdobiony na wierzchu sypką, bielutką śmietanką. Duktem leśnym biegł truchtem konik zaprzężony w podłużne sanie miarowo przebierając nogami, a jego wielki zad kołysał się na boki wzbijając spod kopyt sypki śnieg, który osiadał
na twarzach siedzących w saniach ludzi trzymających w dłoniach zapalone łuczywa.
Znaczyły one drogę wyglądając tajemniczo
i pięknie poniżej oceanu gwiazd na
roziskrzonym wysoko ciemnym niebie. Polanka, pokryta bielą, prowizoryczny stół wraz z długimi ławami, ognisko rozpalone suchymi szczapami i polanami grubymi jak noga, wydzielało pomarańczowe światło rzucając blask na pobliskie drzewa i sypiąc radosnymi iskrami. Z kiełbaskami nabitymi na kije staliśmy wokoło ogniska racząc się parującą,
gorącą kawą z termosów, śpiewając pieśni
wesoło i beztrosko gwarząc. Z niewielkich glinianych kubków popijaliśmy wyśmienity grzaniec galicyjski, szum drzew, tajemniczość nocy, skrzypiący śnieg, trzask płonących polan tworzyło niezapomniane wrażenie i atmosferę tamtych dni.

Tessa50

Choć ścieżka przyszłości wtedy wydawała się wąska i śliska, pragnęłam by na niej zakwitły kwiaty spokojnego szczęścia....

autor

Tessa50

Napisany: 2009-12-20 Dodano: 2009-12-20 13:50:45

Ten wiersz przeczytano 641 razy

Oddanych głosów: 24

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie