i tańcz i prawdą się stań

Milczenie i zapach spalonych róż,
westchnień mnogość,
cisza stygnąca,
w łzawym obrazie marzeń
kwitnąca nadzieja,
i myśli złych poczet
i zwątpienia smak gorzkawy,
na dnie butelki diabła śmiech rozpustny...

Tyś maligną jest,
przede mną stań się prawdą,
bez śpiewu wiatru
i upiorności wszelakiej,
zapachem włosów ukołysz nozdrza,
oczyma rozpalonymi śmiechem
zaczaruj w tymże momencie
i czyn pozwól dokonać!

Więc tańcz, przede mną tańcz
nagością swą obraz czyń,
nie chwilą bądź a wiecznością,
bezdechu zostawiaj co noc
i rankiem
a gdy zastygnę na wieki
ukołysz i zatańcz,
na grobie mej samotności...

autor

Caym

Napisany: 2009-04-24 Dodano: 2009-05-04 13:56:50

Ten wiersz przeczytano 1232 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie