Tańcząca w deszczu

To nie o mnie to z obserwacji

oj nie wiesz oj nie wiesz
jaka we mnie drzemie siła
jużem się odrodziła
prawdziwą stałam się skałą
po to by serce nie bolało
myśli piętrzące się w głowie
nie mieszczą się w ramki
honoru nie miałeś i nie masz
nie pasujesz do mojej układanki
na nowo uczę się żyć
głęboki biorąc oddech
słyszę szept w rozdartej ciszy
serce tak bardzo boli
nie przejmuj się nie usłyszysz
co jutro przyniesie nie wiem
żyję dniem teraźniejszym
ślepy los rozdaje karty
musi coś zmienić
cierpię katuszę i się duszę
dobrze wiesz hardą być potrafię
do bólu się przyzwyczaiłam
słodko z uśmiechem zadawałeś cierpienia
tak niechcący delikatnie raniłeś
wprowadzając prawa tyrana
depcząc godność i niezależność
zmieniając uczucie w nienawiść
teraz czuję się wolna
to nic że pada deszcz
i życie wciąż nie poukładane
ja tańczę w strugach deszczu
jestem szczęśliwa bez ciebie

autor

Martysia07;)

Napisany: 2022-01-10 Dodano: 2022-01-10 11:18:36

Ten wiersz przeczytano 900 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie