TANIEC Z GWIAZDAMI

Kiedy słowa ranią, ginie cały czar.
Kiedy usta kłamią, płacze serce.
Kiedy sensu już nie widzimy, zostaje pustka.
Zostawiam tu cząstkę moich myśli.
Nie chce żadnych już nadziei.
Moje serce jak ćma szalone.
Tłucze się po domu.
Szuka światła by uciec do jasności.
Niczym tarcza zegara obracam się powoli.
Wyciągam nieśmiało swe dłonie.
Myślałam cichutko, że czas się zatrzymał.
Twoja spontaniczność, oczy pełne uśmiechu.
Wtedy byłeś tak blisko.
Świadomie tuliłeś się do mnie.
Chciałam zatańczyć z gwiazdami.
Wtulona, nieśmiała szalona.
Potem usłyszałam zgrzyt.
Zrozumiałam, że to po prostu życie.

autor

MAGNOLIA

Napisany: 2006-10-29 Dodano: 2006-10-29 00:01:30

Ten wiersz przeczytano 499 razy

Oddanych głosów: 37

Rodzaj Nieregularny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie