TATERNIK

Rozmowa z Panem Prezydentem Lechem Wałęsą

A my się znamy - bo ta kuratela to z Pana ręki –

kiedy odstawili zapłakany parawan
kandelabry zakołysały żałośnie
pomyślałam los tak chciał
ale on wrócił drugi raz
po notes, scyzoryk i kluczyk
odjechał...tym razem -
pomyślałam - oszalał
- rąk mu brakuje by sięgnąć czoła
pomyślałam - niech już nie wraca
- toć pokazuje mi to co i tak widać gołym okiem

ośnieżone góry wtedy ujrzałam
więc je pokochałam jako pierwsze
a potem pomyślałam o morzu
więc je pokochałam jako drugie

nie mów wiele dobra kobieto,
nie wspominaj wcale
jedź nad morze
idź w góry...

tam chodził człowiek z laską pasterza
w płaszczu do ziemi
halny rozwiewał jego słowa
od Giewontu po piany białe
i mówił On i mówił do ludzi –
„ nie zatwardzajcie serc”
a kamień i tak się wzniesie, gdy człek doda mu skrzydeł

monolity w drobiny się skruszą
zejdą w doliny lawiną
wzniosą kurz na polnych drogach
cień rzucą na pokolenia –

zaś pamięć o wielkich ludziach,
jak diament będzie świecić.

Na te świetne dni polecam się pamięci.
„Gdziekolwiek jesteś,
Wyjdź za bramę!
Idź na pola,
Słysz wołanie!
To ja wołam”... - autor Edward Stachura

autor

HANA

Napisany: 2007-11-01 Dodano: 2007-12-18 20:42:51

Ten wiersz przeczytano 855 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Ciepły Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie