Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Teatr

Dla wszytkich ludzi pracy...

Ludzie jak marionetki
pociągani za sznurki,
kierowani przez innych.
Zmuszani do pracy,
zabiegani,
próbują uwolnić się z z sideł pracoholizmu.
Charują by zadowolić szefa...
Podnieść jego prestiż...
Korzyści co nie miara.

Lecz co z tym biednym człowiekiem?
Rodzina,
czas wolny,
błogi sen...

Gdzie się podziało to,
co sprawiało radosć?
Gdzie energia
do życia i pracy?
Gdzie to poczucie
własnej wartości?

Ciągłe posyłanie...
Zwykłe zabawki,
po użyciu nadawające się
do wyrzucenia.

Czy tak ma być?
Obiecywane kokosy
przez prywaciarzy.
Gdzie one są?
Może palma ich nie zrodziła?

Pozostaje udawanie
dobrego człowieka,
zapewniającego drugiemu dobrobyt...
Zupełnie jak gra w teatrze

autor

kamcia_m

Dodano: 2006-05-25 14:38:37
Ten wiersz przeczytano 792 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Praca
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (2)

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »