Telewizor
Oj, pudło, pudło po co tu stoisz?
Siadam znów przed tobą i
czasu tracę multum,
bo to mi pokażesz,
tym zahipnotyzujesz.
I oglądam i myślę
co teraz robić bym mogła,
ale trzymasz mnie w swych objęciach
i nawet nie pisnę słowa.
Masz moc niekorzystną dla ludzi.
Choć tego nie czuję,
czasu porywasz mi zbyt wiele,
a najwięcej w niedziele.
Jednak i tak do ciebie przychodzę
choć czasem mi nie po drodze.
autor
Aura16
Dodano: 2014-02-04 13:06:04
Ten wiersz przeczytano 2370 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Oj masz rację, co tego pudła.
Dzieci wzrok uszkadzają przez oglądanie. Jednak
wszystko to dla ludzi tylko z umiarem.
Pozdrawiam cieplutko.
mi z tym pudłem też nie po drodze pozdrawiam
Nie da się dzisiaj żyć bez tego "pudła". Mądrze to
ujęłaś. Nie wiem, czy oglądałaś czeską komedię filmową
"Straszne skutki awarii telewizora" ? Pozdrawiam
serdecznie
Omijam szerokim łukiem to nudne pudło. Ale znam wiele
osób nie potrafiących uwolnić się od tego
uzależnienia... Pisz wiersze. Ten jest bardzo
aktualny. Pozdrawiam serdecznie.:)
nie po drodze... :)
Mnie to pudło nie trzyma w objęciach... Na szczęście!