Teraz
ciemno...
mogłabym się z Tobą pokłócić
ale tylko o to żebyś był szczęśliwy
tylko
mogłabym Ciebie zepchnąć ze skały
gdybyś kochał tę przepaść jej pragnął
mogłabym mogę Ci oddać me kwiaty byś
mógł
zobaczyć Jej łzy na ich płatkach
mogę uśmiechać się pięknie i uśmiech
zostawiać pod Waszym szczęściem w
ofierze
to mogę.
Nie oddam jednak nie oddam
i tego na pewno nie mogę
wspomnienia
jak ruch powietrza nas objął
jak głaszcząc me włosy
wszczepiałeś w nie światło
sekundy ni pierwszej ni setnej
-iskrzącej w mych myślach
jak ostatni blask złoty-
ni pierwszej ani żadnej
która zastała mnie w Twoich ramionach...
autor
She_Elph
Dodano: 2008-12-16 11:39:57
Ten wiersz przeczytano 410 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Co by nie było, mamy wspomnienia, złe/dobre. Nie
wyzbędziemy się ich choćbyśmy chcieli. Zatrzymamy i
tak jest dobrze.
Kochana co musi sie stać żeby przyznać się do
kochania?
Cokolwiek bys dał drugiej osobie na pewno zostawi
Tobie wspomnienia ,nie pragnąc niczego w zamian.