Tęsknota
Szczelnie zamknięta
w czterech ścianach pokoju
zawieszona w pustce
odcięta od świata
poraniona
milcząca
skulona w wezgłowiu
nadzieją oddycha...
marzenia w warkocze gwiazd zaplata.
Ciemną nocą
ociera łzy w mankiet księżyca
kryje twarz
w dłoniach mrocznej toni
bezradna
samotna
z bagażem życia
wciąż walczy...
przed śmiercią miłość swoją broni.
autor
Maja77
Dodano: 2007-11-27 00:02:10
Ten wiersz przeczytano 523 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
...ale wiesz, że jest...masz...bronisz...a inne serce
rozdarte, strzaskane o ściany bez-uczuć...żali się
zimnym tynkom duszy...
...smutek...a jednak nadzieja ? ...
O miłość trzeba dbać każdego dnia. Tak łatwo ją
stracić.
Tęsknota to straszna "dolegliwość" ale czy nie warto?
wkoncu powiedzięc czekałem czekałam i jest... ?
ładnymi metaforami zbudowany wiersz ... myślę, że
świadomość końca tęsknoty daje nam wolę życia :)
Tak tęsknota nam życie zabija
..nie zamkniesz tęsknoty chodź byś bardzo
chciała...ona jest ulotna będzie uciekała....
Miłość jest tęsknotą...lecz bez niej tak ciężko
żyć..+
Smutny. Mi też smutno. Daję plusik.
Powodzenia. Uśmiechnij się!