Tęsknota

Tęsknota

Takie tkliwe, rzewne pisanie,
to dobrych wspomnień przywoływanie.
Te linijki proste
i takie małe,
na krótką lekturę doskonałe.

W tych wierszykach świeci słońce
i barwne kwiaty kwitną na łące.
Drzewa szumią w dębowym lesie
i jest echo,
co głos gdzieś w dal niesie.

Wiatr nuci piosnkę złotą,
oplecioną cichą, tęsknotą
za dzieciństwem, które bajką było
i za biciem serca,
gdy przyszła pierwsza miłość.

To, co przeminęło, nigdy już nie wróci,
i nie ukoisz duszy, którą ten fakt smuci,
nie powróci czuły dotyk
matki spracowanej dłoni
i nie ujrzysz już siwej od trosk skroni.

Skryj na dnie duszy te tęsknoty, marzenia,
póki tkwić tam będą-trwać będą wspomnienia.
A kiedy ci smutno,
uśmiechniesz się do nich
i niejedną słoną łezkę wzruszenia uronisz.

autor

Józefa Kornaga

Napisany: 2013-11-21 Dodano: 2013-11-21 15:06:45

Ten wiersz przeczytano 687 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie