Tęsknota
Czasem parę chwil zmienia całe życie....
Wiersze Twe spadły na szczyt Parnasu
Jak z nieboskłonu złota kometa
Lub perła przednia -klejnot w atłasach
Kwiecie w ogrodzie zrytym przez kreta
Zamilkł Twój świergot w koncercie ptaków
Jak kamień znika wrzucony w głębie
Zanikłaś różo wśród polnych maków
Odleciał śpiew Twój cieniem gołębim
Czemu poetko znikasz w niebiosach
Komu słowicze śpiewasz dziś trele
Czy jako muza po łące bosa
biegasz już z innym swym przyjacielem
Tęsknota wzmaga głód rozłączenia
Wiosna poety wzmaga tęsknotę
Jeszcze nie zwykłe mi Twe milczenia
Które wciąż depczą czar wspomnień
złotych
Gdziekolwiek jesteś: w gwiezdnych odmętach
I komukolwiek swe wiersze śpiewasz
Wiedz: w mych wspomnieniach Ty jesteś
święta
-Wenus kwietniowa w objęciach nieba
Opublikowałaś kilkanaście dobrych wierszy. Wszystkie wysoko punktowane. Dlaczego zniknęłaś z mojego życia ?
Andrzej Trzebicki
Komentarze (22)
Piękny wiersz, pełen emocji i tęsknoty. Ujął mnie.
Pozdrawiam serdecznie :)
Skorzystałam z zaproszenia.
Przeczytałam wiersz ze wzruszeniem i zachwytem.
Jest piękny. Zawiera ogrom uczuć z których najbardziej
dominuje tęsknota.
Wersy chwytające za serce.
Serdecznie pozdrawiam :)
Piękny, subtelny, pełen uczucia i niezłej formy.
Dobrze się to czyta, z uczuciami przyjmuje. Pozdrawiam
Byłaś mi Muzą,
wierszy natchnieniem,
Dziś jesteś pięknym wspomnieniem.
Wiersz tęsknotą pisany. Pozdrawiam
Konopnicka złożyłaby Ci gratulacje, ale Ty zdajesz się
zapominać, że mamy XXI wiek.
Tęsknota odczuwalna jest całą siłą w tym wierszu.
Poszukujesz części, która nad Twemu życiu biegu...
"Czemu poetko znikasz w niebiosach komu słowicze
śpiewasz dziś trele -
piękny wiersz , tak piękne pióro, że "dech mi
zaparło". Rymy, rytm a treść ?
nie wiem co napisać - pięknie i tyle.
Twój wiersz, to kolejna "perła" bejowska (dla mnie
oczywiście)... Ślicznie, jestem pod wrażeniem...
Ło raju typowe banały Parnas , gwiazdy, perły i
róże...świergot ptaków i Wenus w objęciach nieba
...jestem zniesmaczona
Piękny.. delikatnym piórem wielką tęsknotę i silnym
uczuciem napisany.. nie pojmujesz muzy odejścia..
Słowa uczuciem kreślone docierają do czytelnika...
może i "muza" je teraz czyta...
Dla kogokolwiek jest ten wiersz przeznaczony jest po
prostu piękny. Jest w nim tyle uczucia i tęsknoty, że
trudno nie dostrzec jego duszy, bez wzruszeń i podziwu
dla autora.
Wydaje mi się , że w drugi wersie pierwszej zwrotki
powinno być zamiast "złoty" "złota" . Wiersz bardzo
osobisty - trudno sie do niego odnieść. Może nie byłby
taki, gdyby nie górna i dolna dedykacja. Ale wiadomo,
że odzywa się we mnie babsko/plotkarska ciekawość i
ciekawi mnie ta dama, co zamilkła, a tak wysoko jej
wiersze były punktowane...
Podoba mi się dobór porównań, linia melodyczna w
czytaniu
Bardzo ładnie prawdziwie poetycko ujęty temat, słowa
też dobrane prawie mistrzowsko, piszę prawie, żebyś
przypadkiem nie spoczął na laurach.
Muza, natchnienie, kobieta...doceniona i zdolna..
utracona - pozostała pusta po niej i wielka tęsknota.
Piękne słowa to hołd dla niej.