Tęsknota matki
Odleciały, tak chciały,
zatrzymać nikt ich nie mógł,
decydują sami o sobie,
pępowina odcięta,
choć tęsknota ogromna,
życie toczy się po swojemu.
Każdy ma swój mały świat,
pracę, życie, rozrywki,
obowiązki, troski, bolączki,
z wiekiem czasu jest więcej,
na wspomnienia z przeszłości,
tych wczorajszych i tych odległych.
Łza popłynie czasami,
po policzku zmarszczonym,
tętno żalem mocniej zabije,
patrzy w okno, rozmyśla,
telefon rzadko dzwoni,
znajomych powoli ubywa.
Odwiedziny zbyt rzadkie,
bo daleko i drogo,
pozostają zdjęcia w albumach,
wiadomości tekstowe,
stare listy w kopertach,
i czekanie w życie wpisane.
Komentarze (55)
I tak zapowiadaja sie Swieta Bozego Narodzenia,
smutne...
Taka jest kolej rzeczy, niestety. My też wybyliśmy z
rodzinnych domów. Wtedy jednak nie widzieliśmy, jak
bardzo smutno jest naszym rodzicom.
Pozdrawiam serdecznie z podobaniem dla wiersza :)
Witaj Teresko:)
U mnie też już prawie wszystkie odleciały.Na szczęście
jeszcze jeden rodzynek został:)
w drugim wersie chyba miało być
"zatrzymać":)
Pozdrawiam serdecznie:)
Tak...powoli odchodzimy w cień. Wzruszający wiersz.
Pozdrawiam
Bardzo smutny wiersz.
Dobrze, że pozostały pamiątki ze starych, dobrych
czasów...
Pozdrawiam serdecznie :)
Zacznę od dwóch uwag.
"Każdy świat ma swój mały"
raczej:
"Każdy ma swój mały świat"
Dodam "zatrzymać" w drugim.
Temat jest mi bardzo bliski. W podobnym klimacie
napisałem wiersz "Gniazdozbiór (Pustelnicy
opuszczonych gniazd)"
Pozdrawiam wieczorowo :):)
No niestety-taka kolej rzeczy że z gniazda trzeba
wyfrunąć, a później to bywa różnie...pozdrawiam
serdecznie.
Smutny życiowy przekaż. Tak życie się toczy.Rodzice
często maja wpływ na dzieci, by pamiętały o rodzicach.
Są takie domy,że mimo starań rodziców, by przekazać
dzieciom dobre wychowanie, rodzice są po prostu
bezsilni. Pozdrawiam.
I życie toczy się swoimi torami...wiersz pełen
tęsknoty za bliskimi...smutno mi się
zrobiło...pozdrawiam serdecznie.
Takie życie , i kolej rzeczy :)
Samo życie.
Pozdrawiam :)
Wielu tak ma, a u mnie, jak u Waldiego, chociaż bez
siostry. Pozdrawiam
Smutny życiowy przekaz. No cóż, takie to nasze życie,
niesie sobą tak samo radości jak i smutki. Nie myślimy
jednak o tym smutnym,które niestety przychodzi do nas
nieoczekiwanie.
Pozdrawiam.
Marek
Bardzo życiowy przekaz,
pozdrawiam serdecznie
Bardzo dobry przekaz. Niestety taka kolej rzeczy, ale
bardzo boli brak kontaktu i brak spotkań. Pozdrawiam
:)