Testament
Zostawię po sobie wiersze,
których i tak nikt nie czyta.
Zostawię po sobie odpowiedzi,
o które nikt nigdy nie pytał.
Zostawię po sobie mój ból,
którego nikt nie chce znać.
Zostawię po sobie pamiątki,
których sama nie chcę wam dać.
Zostawię po sobie wspomnienia,
którymi i tak nikt nie będzie żył.
Zostawię po sobie tajemnice,
których i tak nikt nie będzie krył.
Zostawię po sobie ciało,
którego nikt nie będzie oglądać.
Zostawię po sobie bałagan,
którego nie zdążę posprzątać.
Zostawię po sobie miłość,
która napełnia całą mą duszę.
Zostawię po sobie to wszystko,
Zostawię..choć wcale nie muszę.
Komentarze (7)
Wiersze pozostaną, popatrz ile osób je czyta?..
Ktoś jednak przeczytał..na kilka błędów uwagę zwrócił
:)..3 i 4 wiersz - błąd logiczny..odpowiedzi to nie
pytania :)..Lubię powtórzenia..gdyby jeszcze do tego
równą ilość zgłosek w wersach dodać..zaimek
"mą"wyrzucić.. M.
brak logiki w tym tekście , myślę że chodzi tu o
zawiedzioną miłość i dlatego taka rezygnacja chwila
i myślę że to minie , warto widzieć pozytywne , nawet
drobiazgi w życiu .
a jednak ktoś czyta Twoje wiersz :-) może nie warto
zostawiać życia, każdy bałagan można posprzątać :-)
Bardzo podoba mi się ten wiersz ...Ppzdrawiam !
"Zostawię po sobie wiersze,
których i tak nikt nie czyta."... Ja jednak czytam+!!!
bardzo ciekawy wiersz i temat...ale za wcześnie chyba
na śmierć.... nie musi tak wcześnie przyjść
...pozdrawiam