Testament mój
Nie płaczcie po mnie
gdy śmierć zapuka
ja wciąż tu jestem
w dzieciach
i wnukach
a duszę moją
tu na tym świecie
między wersami
wierszy znajdziecie.
Nie płaczcie po mnie
gdy śmierć zapuka
ja wciąż tu jestem
w dzieciach
i wnukach
a duszę moją
tu na tym świecie
między wersami
wierszy znajdziecie.
Komentarze (56)
J. Słowacki doczekał się sklonowania tytułu.
Wiersz uwydatnia ideę, że po śmierci pozostaje
nieśmiertelne dziedzictwo w postaci dzieci, wnuków
oraz w twórczości poety, co przynosi pociechę i trwałe
wspomnienie.
(+)
Wzruszająca pocieszajka...ale to prawda...zostawiamy
po sobie cząstkę siebie w dzieciach, wnukach i w
naszej twórczości...pozdrawiam Aniu
Sympatyczny wiersz.
tylko wiersze w pełni nasze są ;) dzieci i wnuki mają
(Nie zawsze) też ojców i dziadków i drugą babcię :)
Wróciłam się tutaj, bo to czytałam, tylko nie miałam
czasu napisać.
Bardzo na tak.
I w taki sposób pozostaniesz żywa, pozdrawiam
serdecznie.
Ciekawe przesłanie wiersza,
Pozdrawiam serdecznie
tak do końca nie umieramy, jeśli coś bezcennego po
sobie zostawiamy
Spełnienia marzeń i długich szczęśliwych dni życia i
dużo takich pięknych i mądrych wierszy
życzę i pozdrawiam.
Nic dodać nic ująć - chyba zostawię podobny :-)
Kłaniam się miłej Autorce :-)
Podpisuję się pod Twoim testamentem, lepiej nie
potrafiłabym tego ująć.
Pozdrawiam Aniu :)
I tak będą płakać. Pięknie Anno.
Zupełnie, jakbyś pisała o mnie. Przesyłam pozdrowienia
:)
Podobnie myślę, ale raczej nie zdążę umrzeć przed
końcem świata :)
Pozdrawiam :)
Super! Krótko, ale jakże celnie i jakże z sercem.