to co dziś
zamienieni w kamień
w ciągu wydarzeń
kryjąc w półmroku myśli
rozrywające milczenie
należę do zamkniętej społeczności
żółć i czerwień
ludzkość..
wszyscy tak samo błędni
nadal szukając indywidualności
uczucia
wystukiwane na klawiaturze
wirtualne 'kocham Cię'
tak naprawdę..
nic wspólnego
a ja wierzę..
nadal mam dwie poduszki
autor
Szczurołapka
Dodano: 2008-11-11 19:54:38
Ten wiersz przeczytano 502 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Wiersz smutny, ale napisany z wielkim uczuciem i
nadzieja, jednak! Dobrze ze wierzysz w lepsze jutro.
Rozgoryczenie w wierszu, smutek, ale i nadzieja.
Ciekawy wiersz.
Ciekawa kompozycja. Oryginalne ujęcie tematu. plus +