TO MY!

Grzesiu, trudny temat podjąłeś ale jeśli nie ci co
powinni to może właśnie Twój wiersz dojdzie dalej.
Pozdrawiam

PLUSZ - Kto wyczyta z myśli
Nobel mu się przyśni!
Fala by zadrżała,
penetracja zwariowała.
Kłaniam się.

co u człowieka w głowie
to tylko On wie...
+ Pozdrawiam

Basia sposępniała,
szczere chęci miała,
ale radę dała, bo...przeczytała!
Miłego dnia Basieńko.

:((

Filipie cywilizacyjny, wolnościowy kołowrót,
zrobił z nas ludzi zagubionych /niektórych/,
pieniądz zeżarł nam zdolność racjonalnego myślenia.
Wyścig szczurów trwa nadal, słabi oglądają się za
siebie, zadają sobie pytanie, dokąd to wszystko
zmierza? Jak nie znajdują odpowiedzi, robią to co
robią. Inni popadają w depresję. Sprawa jest bardziej
skomplikowana niż zawarłeś to w swoim wykładzie, nie
będę się silił na jakiekolwiek recepty, ja tylko
zadałem pytanie, dlaczego?
Kłaniam się Filipie.

Powiem ci tak Grzegorzu, takie tematy są naprawdę
ważne i ciężkie i dlatego też ludzie o tym nie mówią,
czasem słyszę takie podobne do tego powiedzonko "jeśli
mnie to nie dotknęło, to czemu mam o tym wiedzieć bądź
myśleć?" A to jest błędne myślenie. W dzisiejszych
czasach, są te telefony, media itp. co wpływa
negatywnie na młodego człowieka i to bardzo, pamiętasz
wcześniejszy mój komentarz u ciebie o mniej więcej
edukacji i tym ocenianiu na przedmiocie jakim jest
religia? Ty uznałeś, że nauka jest neutralna w
stosunku do wiary; myśląc racjonalnie, dobra w
porządku. Ale widząc, jak jest naprawdę na własne
oczy, że gdy załóżmy od podstawówki (pisząc ogólnie)
oceniają, dzieci po tym, że nie chodzisz do kościoła,
że jesteś już złym człowiekiem i jeszcze wstawiają ci
jedynki, a w późniejszym czasie, gdy dojrzewają często
nawet rodzice nie przywiązują do tego uwagi, patrzą na
Boga, jak na przedmiot, albo myślą zbyt racjonalnie.
To brak właśnie wiedzy powoduje, że człowiek błądzi i
zbacza z drogi życia.. Tak wiem, Ty będziesz uważał
inaczej, jak to dorosły człowiek, może się jedynie
wydawać Tobie, że ocena nie wpływa na człowieka w
żadnym stopniu, a wręcz przeciwnie to ona bardzo boli
człowieka, tak więc dlaczego oceniają na religii
człowieka? W końcu to ona jedyną nauką w swoim
rodzaju, pokazuje nam piękno duszy i prawdę o Bogu i
wiele więcej. Ale o tym nie mówią nawet; (oczywiście
jak zawsze nie mam na myśli wszystkich) jedynie co to
“masz to w internecie, ale co? Ty nie umiesz tego, o
to zobaczymy kto skończy z jedynką, wierzysz? Wierzę,
masz szóstkę! Uważasz to za normalne?” To jest
najgorszy przykład, jaki ludzie dają małym dzieciom, a
nawet starszym; i dopiero po tym długim czasie,
spotykasz mądrego człowieka dorosłego, który mówi
jasno “oceny się nie liczą i nie będą brane pod uwagę,
to wy dziś jesteście i to wy będzie tworzyć świat, ale
też musicie pamiętać o wartościach życia, nie myśleć
tylko o sobie, ale też poświęcić czas tej drugiej
osobie”. Niestety też widzę i nawiązuje do konkretnej
osoby, która jest wewnętrznie smutna, a nawet
załamana, oddana ludziom tak bardzo, ale nikt tego nie
widzi, nieraz słyszałem od tej osoby coś podobnego jak
“już dzieci się nie interesują religią, kościół to już
w ogóle, jak gdyby oceny były ważniejsze; czysty
materializm”. Nawiązałem do tego, ponieważ są też ci
co wierzą prawdziwie, ale nie mogą się odnaleźć w
społeczeństwie, przez co postrzegają ich za takich..
nawet brak mi słów. Prawda jest taka, że te całe media
i internet odbierają rozum człowiekowi, ludzie
postrzegają ciebie za jakiegoś.. gdy ty jesteś
normalny i niezwykły w swoim rodzaju (wszystko jak
gdyby jest nie odwrót); przez to często jakaś osoba,
ma problem nie tylko z samooceną, ale również trudno
jest jej, jak napisałem odnaleźć się.. przez co ludzie
popadają w coś ciężkiego, czym właśnie jest depresja;
oczywiście jest to troszkę typowo napisane. Ale tak z
własnego punktu widzenia, rozmawiałem z osobą w takim
stanie, że się nie dało; pustka w głowie, obojętność,
ni krzty uśmiechu, nic po prostu nic i jak można pomóc
takiemu człowiekowi? To trudne, zajmują się tym ludzie
dojrzalsi, próbują “naprawić złamane serca”, ale czy
tacy są? Czy nie za mało w ludziach empatii? Czy
człowiek jest w stanie prawdziwie odrzucić własne
przyjemności dla tej drugiej osoby? To ciężki temat,
jak widzisz sam rozpisałem się bardzo, ponieważ ja sam
tym wszystkim się przejmuję i widzę jaka jest prawda.


Jeszcze raz, życzę ci miłego wieczoru oraz udanej
niedzieli!

Ziu-ko skleroza mi łazi po głowie
miało być Kaziu, przepraszam najmocniej jak mogę.

Stefi cieszę się że Cię nie zawiodłem, dziękuje
za wizytę. Najczulej jak mogę pozdrawiam.

Filipie jako młody człowiek, znasz chyba co się mówi
w środowisku młodzieżowym na ten temat, czekałem na
Twój komentarz, ale wynika z tego, że się mało mówi
lub wcale. Temat trudny, ale potrzebny żeby zaistniał
w ludzkiej świadomości.
Miłego dnia.

Dobry wiersz Grzegorzu i potrzebny...
Pozdrawiam serdecznie :)

Niestety najbardziej narażeni na np. depresję są
młodzi ludzie, którzy mają na nią wielką podatność,
ale nie tylko. Najgorsze jest to, że nie można tak po
prostu wszystkiego wyleczyć, potrzebna jest nieustanna
troska, bądź zwykła rozmowa, która wspiera duchowo.
Ale i tak rzadko ta osoba "może z takiego stanu
wyjść". Dobrze, że poruszasz takie tematy, można
dłużej pomyśleć, zastanowić się, poniższe komentarze
innych osób równie dobrze; wspominają o samobójstwie
itp. Nie będę się powtarzać, fajny pomysł na napisanie
tego wiersza, w sensie budowa itp. Zakończę takimi
słowami; mamy jedno życie, nikt nie powiedział, że
będzie łatwo dojrzeć, a tuż po tym wspiąć się na
kolejny szczebel życia. Potrzeba nieustannej sumiennej
pogoni za swoim celem, po porażce, trzeba zrozumieć
błędy ale przede wszystkim nie zaprzestać walczyć w
swojej drodze życia.. Życzę ci jeszcze miłego dnia i
pozdrawiam serdecznie!

Małgosiu temat trudny, poważny, spróbowałem
go nie zbanalizować, nazwano ten wiersz grafomański
ale jak widać obronił się sam.
Miłego słonecznego dnia Gosiu.

Czytałam wcześniej, zadumałam się i zapomniałam o
komentarzu. Trudny temat podjąłeś, ale takie też
trzeba poruszać. Dobry wiersz Grzegorzu.
Pozdrawiam serdecznie :)

Przerażające faktycznie,ale i tak w życiu się zdarza.
Pozdrawiam Grzesiu słonecznie i poczytaj moją kolejną
część dla ...relaksu...