To nie pożegnanie
https://www.youtube.com/watch?v=vXocEOE8MII
Przed odejściem, proszę, przytul raz
jeszcze,
dotykiem ust zapisz chwilę, by mogła
wracać, gdy tęsknota w ciszy zapłacze
i spłynie jak deszczu ostatnia kropla.
To nie pocałunek na pożegnanie
a przejście pomiędzy dwoma światami.
Tobie ofiaruję klucz...więc pocałuj,
bym mogła raz jeszcze duszę nakarmić.
autor
Twoje oczy
Dodano: 2020-06-29 08:53:30
Ten wiersz przeczytano 2029 razy
Oddanych głosów: 51
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (51)
Oby to było tylko pożegnanie na czas pójścia do pracy
załatwienia czegoś jakiegoś wyjazdu krótkiego czy coś
a nie na jakieś definitywne zakończenie relacji.
wzruszający wiersz...pozdrawiam cieplutko z uznaniem
:)
pięknie piszesz Wando :)++++
Czytam i zachwycam się...
ładnie piszesz
Z podobaniem czytam
Pozdrawiam :)
Bardzo czuły i urokliwy wiersz, bardzo mi się podoba
:) Pozdrawiam serdecznie +++
Osoby, które się kochają spotkają się po drugiej
stronie.
Z przyjemnością przeczytałem. :)
Niektórzy faceci mają taki uniwersalny klucz, co
wszystkie zamki u kobiety otwiera. Mieć takiego tylko
dla siebie - bezcenne.
Ślę uśmiechy :):)
Zmysłowo wyrażona ta ważna dla wszystkich potrzeba
miłości. Rozważne postępowanie bez względu na
okoliczności, nie powinno zamykać drzwi temu
wyjątkowemu uczuciu.
Pozdrawiam.
Marek
Piękny wiersz z nutką melancholii:-)
pozdrawiam
Moje klimaty. Wiersz bardzo do mnie przemawia.
Pozdrawiam serdecznie :)
Piękny klimat
Piękna melancholia. Pozdrawiam :)
Byłam już, ale gdzieś widziałam, że chciałaś namiar na
tautogram :)
http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/psychopatyczny-pajak
-tautogram-proza-413012