Toniemy
Toniemy w zakłamaniu,
w głupocie i kłamstwach.
Toniemy w pragnieniu żądzy.
Toniemy.
Opadamy na dno.
Toniemy nie wiedząc o tym.
Przecież my już dawno umarliśmy.
To tylko jest nasze złudzenie,
że wciąż żyjemy.
A my przecież umarliśmy w milionach
spleśniałych i zepsutych słów.
Tak naprawdę my nie żyjemy.
To tylko nasze cienie żyją.
Brudne, szkaradne.
To są nasze dusze.
Nas już nie ma!
Utonęliśmy.
Tak zwyczajnie.
I wciąż toniemy.
TO-NIE-MY!
autor
zeSnu
Dodano: 2009-01-22 16:56:28
Ten wiersz przeczytano 549 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Trzeba się nauczyć ‘pływać’:)