Towarzyszuuuu!!!!

TOWARZYSZU!
Nie zwlekaj i wyciągnij swoją dłoń,
a szczęścia i rozkoszy rozniesie się wnet woń.
TOWARZYSZU!
Nie zwlekaj i już otwórz oczy swe,
by zobaczyć jak cudowne jest (do diabła!) życie twe.
TOWRZYSZU!
Nie gardź, gdy ktoś chleba daje Ci,
ja nie wzięłam, gdy dawano mi go -właśnie mi!!!
TOWARZYSZU!
Otwórz w końcu serce swoje,
byś mógł poczuć nowych wrażeń smaku znoje.
TOWARZYSZU!
Wyzbądź się zła, daj zamieszkać zgodzie,
wyrwij chwasty, posadź kwiaty w swym ogrodzie.
TOWARZYSZU!
TOWARZYSZU!
Usłysz głośne me wołanie,
pora, byś tych nauk podjął się czerpanie.
TOWARZYSZU!
Gdybyś zwątpił i zagłady będziesz chciał,
wspomnij o mnie - boś dobrego mistrza miał.
Jeśli i to nawet pomóc Ci nie zdoła,
krzyknij tam, gdzie naród woła.
I zrozumiesz, że już wcale mnie nie potrzebujesz,
przyznasz w duszy, że samego siebie oszukujesz...

autor

Łasiczka

Dodano: 2005-02-03 15:36:53

Ten wiersz przeczytano 663 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Sylabiczny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie