Transcendentalna zapaść...

pamięci prof. Romana Witolda Ingardena

Ciśnienie oblicza siły na zamiary,
uderza w misterne utkanie mózgu.
Krew śpiewa arię nieprzytomności,
myśl rozstrzelona we wszystkie świata strony.
A do ogrodu uchylone drzwi.

Fenomenologia spogląda mi w oczy.
Dostrzega wzrok i uśmiech ten sam.
Transcenduje krąg mych rozważań.
Niepokorna- od zawsze.

To sprawa wielkiego znaczenia-
niegdyś zważono esencję.
Dziś pada pytanie o status ontyczny serca.
60-100 uderzeń na minutę.
Zaawansowana filozofia naczyń wieńcowych...

autor

Stefa1932

Napisany: 2021-11-13 Dodano: 2021-11-16 10:30:42

Ten wiersz przeczytano 962 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie