Troski codzienne
Znów narzekamy na brak miłości,
lecz któż nas pokocha tak, jak my siebie
samych.
Czas nam tak cenny i wciąż go brakuje,
nikt inny lecz sami go sobie wypełniamy.
Biegniemy przez życie choć nikt nas nie
goni
by bodaj na chwilę być o krok przed innymi.
Wszystko już mamy lecz wciąż zbyt
ubodzy,
bogaci duchem, tylko pieniądze liczymy.
Kto los ten zgotował? winnych szukamy,
Po coż narzekać, kiedy to my sami.
autor
NIKT
Dodano: 2008-09-30 08:26:54
Ten wiersz przeczytano 477 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Tak właśnie jest z naszym życiem, z gonitwą ,
narzekaniem i szukaniem winnych... +
Codziennie narzekamy... wiele w tym wierszu racji...
lecz u mnie jest wręcz odwrotnie.. zawsze mi zależy
by ktoś się uśmiechał i był szczęśliwy..
Bez wątpienia prawdziwy, chociaż może zbyt wiele tego
pesymizmu...Przydałoby się jeszcze coś na temat tego,
że jesteśmy...niejednoznaczni. Pozdrawiam.