Trudno dziwić się
Trudno dziwić się,
Dzisiejszemu odbiciu w lustrze,
Kiedy noce zamykają sen,
A dni są takie puste.
Trudno dziwić się,
Że wtedy pragnę,
Jak najszybciej podnieść się
I najdalej uciec stąd.
By nie słyszeć głosów tych,
Tych fałszywych szeptów wciąż.
Mam już dosyć ciągłych pytań,
Wyrzeczeń rzucanych na wiatr,
Obietnic niespełnionych
I tych spojrzeń pogardą przepełnionych.
autor
Moniaska
Dodano: 2007-05-11 18:05:39
Ten wiersz przeczytano 449 razy
Oddanych głosów: 6
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Mój komentarz jest pierwszy-miło mi. Dziwi mnie bardzo
to, że nie raz na Beju jest tak, że na naprawdę dobre
wiersze nie przypada komentarz i głos a na inne, może
nie to że złe ale z pewnością gorsze, jest moim
zdaniem głosów zbyt wiele i komentarzy też... W każdym
razie bardzo podoba mi się Twój wiersz, o ile dobrze
go zrozumiałam, jesteś samotny... I otacza Cię
fałszywość, a nawet jej zbyt wiele. Motyw lustra
bardzo mi sie podoba, i wiersz w całości także.
Pozdrowiłabym Cię, ale moderator tego zabrania :P