Trumienny pokój
Jestem tu-
w pajęczej trumnie.
Łatwo tu dojść,
nawet bardzo,
tylko że nikt nie zdoła się przedrzeć,
na górę po trzynastu schodach,
do pokoju,w którym jestem
i w którym gniję.
Tych odważnych-przyszłych straceńców-
zatrzymuje moja samotność
i zalewa morze łez.
Kamienieją przy szóstym stopniu,
w połowie drogi
donikąd.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.