tryptyk z problemami

pomarzyć można...

pragnę być poetą pisywać piękne wiersze
cóżże można zrobić by w strofach grały świerszcze?
stworzyć dźwięczne wersy śpiewne niczym muzyka
nie chcąc się na rymach jak pijak wciąż potykać?

słucham śpiewu ptaków szukając w nim natchnienia
żadnej podpowiedzi - melodia się wciąż zmienia
jakże dopasować do tego rytmu słowa
ażeby choć jedna gotowa była strofa?

kląski trele arie chociaż ukoją serce
dla mnie to za mało ja pragnę dużo więcej
niech śpiewają słowa w rytmie ptasiej muzyki
jednak wciąż kaprysząc wena robi uniki

nic z tego wyjść nie chce starania moje próżne
rozłażą się słowa jak dworcowi podróżni
lecz piszę wierząc że mogę tego dokonać
i błyśnie na skroniach poetycka korona

*
samokrytyka

to jest poezja? daj spokój człowieku
o czym ty marzysz? brak ci jest talentu
moda na wieszczów przeminęła dawno
dokładne rymy ludzi dziś nie bawią

pójdź w awangardzie teraźniejszych czasów
może doczekasz na tym polu zasług
zamotaj w słowa jakiś własny przekaz
niechaj główkują co chciał rzec poeta

nie jakieś trele czy też inne bzdety
nie tędy droga dla dzisiejszych wierszy
porzuć płaczliwe wyświechtane słowa
sił w nowomowie musisz popróbować

teraz nie wolno tkwić w dawnych schematach
kreacjonistów klepią po łopatkach
ty żyjąc dalej w starych wersów świecie
publikuj swoje - na ścianach w szalecie

**
autopromocja

wśród trendów fal sam nie wiem czy
nie ulegam podszeptom złym
i nie jestem ja czasami
zdolnym mistrzem nad mistrzami?

przecież ze mnie jest poeta
ten co w głowach ludziom miesza
gdy wykuwam piękne rymy
to zazdrości są przyczyny

więc bez względu na krytyki
będę pisał wciąż wierszyki
jak się komuś nie podoba
to niech idzie własną drogą

ze mnie wielki jest artysta
wiersz to mogę z palca wyssać
w poważaniu mając wenę
czas wygonić ją w cholerę

z prostych liter złożę słowa
na świat cały wnet zawołam
obwieszczając wszem i wobec
- nikt dorównać mi nie może

niech talentu mi zazdroszczą
choćbym złościł jakichś gości
jam najpierwszy i cześć pieśni
bo czyż wokół jest ktoś lepszy?

Argo.

autor

Argo

Napisany: 2020-02-25 Dodano: 2020-02-25 11:43:38

Ten wiersz przeczytano 721 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Ironiczny Tematyka Sztuka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie